آونتورین (Aventurine) نوع مات کوارتز یا کوارتزیت است که حاوی اینکلوژن ها و ذرات بسیار ریز درخشان روی خود است. نور ورودی به آونتورین به این ناخالصی های برخورد و منعکس شده و پدیده ای ایجاد میکند که به آن آونتورسنسی میگویند. این میانباره ها میتوانند به طور جداگانه نیز روی سطح سنگ آشکار و زیبایی و رنگ خاصی به آن بدهند.
وقتی این اینکلوژنها فروان و در جهتی مشترک باشند، انعکاس آنها بسیار چشمگیر است. این خاصیت به همراه رنگهای زیبای این سنگ سبب شده است که آونتورین سنگی بسیار پرطرفدار باشد. اغلب تصور میکنند که آونتورین فقط سبز (اغلب) پر رنگ تا کمرنگ است ولی این سنگ میتواند در رنگهای نارنجی، زرد، قرمز، صورتی، قهوه ای، سفید، خاکستری و آبی یافت شود.
مشخصات فیزیکی سنگ آونتورین
بیشتر ویژگی های فیزیکی آونتورین همان کوارتز است و تفاوت آن میتواند ناخالصی های ترکیب در آن باشد. در حقیقت این درونگیرها به کوارتز بازی رنگ آونتروسنسی میدهند. هرچند که سختی کوارتز 7 در مقیاس موس است ولی اینکلوژن های درونی در نوع آونتورین سبب میشود اندکی نسبت به سنگ کوارتز شفاف ضعیف تر و دارای سختی کمتری باشد.
بیشتر انواع ناخالصی های درونی اونتورین (مانند هماتیت، گوتیت، ایلمنیت) به علت داشتن وزن مخصوص بالاتر از کوارتز سبب میشوند که وزن مخصوص آونتورین بیشتر از کوارتز باشد. یکی از مهمترین روش های تشخیص سنگ آونتورین اصل میتواند پدیده آونتروسنسی (aventurescence) آن باشد که با حرکت دادن این سنگ در زوایای مختلف نوری پدیدار است. این پدیده اپتیکی میتواند خیلی ضعیف تا قوی باشد.
نام آونتورین به سالهای 1700 میلادی، جایی که شیشه سازان ایتالیایی به طور اتفاقی ذرات ریز مس را درون مذاب شیشه ریختند. نتیجه این کار جالب بود و نام آن را آونتورا ” avventura ” که در انگلیسی به معنی “بر حسب تصادف” را میدهد خواندند. زیبایی شیشه تولید شده و انعکاس نور به ذرات مس درون آن سبب تولید انبوه از این نوع شده و که کم کم به “آونتورین” معروف گشت.
این نمونه ها که امروزه هندی ها بسیار از آنها میسازند، تحت نام دلربا وارد ایران میشوند. دلربا سنگی ساخته دست بشر و بدل آونتورین است و حتی نمونه سنتتیک و آزمایشگاهی اونتورین نیز محسوب نمیشود. قیمت آنها بسیار اندک بوده و امروزه در بسیاری از وبسایت ها حتی برای آنها خواص هم مینویسند! .