یاقوت کبود ستاره ای گونه ای کمیاب از یاقوت کبود است که زیر نور مخصوص طرح ستاره نشانی دارد. وقتی به یاقوت کبود ستاره ای نگاه می کنید، ستاره شش وجهی بر روی سطح سنگ ظاهر می شود. اگر زیر تابش مستقیم منبع نور قرار بگیرد و از زوایای مختلف سنگ را بچرخانید بهتر ستاره اش را می بینید.
یاقوت کبود ستاره ای معمولا دارای ناسرگی های سوزنی شکل روتیل است. ناسرگی هایی که در زوایای مختلف به هم وصل می شوند، پدیده نادری را به نام ستاره نشان می سازند. یاقوت کبود ستاره ای در رنگ های مختلف آبی با توناژ صورتی، نارنجی، زرد، سبز، ارغوانی، خاکستری یا سیاه یافت می شود.
محبوب ترین رنگش آن آبی پر رنگ و درخشان است.
بیشتر یاقوت های کبود ستاره سفید را نشان میدهند اما در تایلند ستاره ای که ظاهر می شود به رنگ طلایی است. یاقوت کبود عضوی از خانواده کوراندوم است و ارتباط نزدیکی با یاقوت قرمز و صورتی دارد.
تمام کوراندوم ها دارای ضخامت 9 هستند و همین امر باعث می شود که دومین ماده سخت بر روی زمین پس از الماس باشند. نام کوراندوم از واژه سانسکریت kuruvindam به معنی یاقوت قرمز گرفته شده، در حالیکه اصطلاح یاقوت از واژه فارسی safir گرفته شده که ریشه اش به کلمه یونانی آبی برمی گردد.
شناسایی یاقوت کبود ستاره ای
یاقوت کبود ستاره ای را می توان به دلیل طرح خاص ستاره نشانش از سایر سنگ ها تشخیص داد. تاثیر ستاره شش وجهی اش زیر نور طبیعی نمایان تر است اما می توان با استفاده از یک منبع قوی نور مانند لامپ هالوژن و چراغ قوه آنرا دید.
میزان شکاف پذیری اش مشخص نیست و میزان سختی آن بر روی مقیاس Mohs برابر با 9 است. از نظر شیمیایی یاقوت کبود ستاره ای آلمینیوم اکسید است و بلورهایش سه ضلعی هستند.
به دلیل سختی و مقاومت بالایی که یاقوت ستاره نشان دارد، تقریبا نمی توان آنرا با سایر سنگ های جواهر اشتباه گرفت. البته لعل ستاره ای و پیروکسین ستاره ای گاه اشتباها به جای یاقوت ستاره نشان شناسایی می شوند.