کونزیت (Kunzite) از نظر قدمت گوهری بسیار جوان و تازه شناخته شده است. این سنگ فقط کمی بیش از صد سال شناخته شده است. کونزیت سنگی با سختی آن نسبتاً خوب است و سختی آن بین 6.5 تا 7 در مقیاس Mohs قرار میگیرد. مهمتر از همه ، جذابیت این گوهر در پاکی و سایه رنگ لطیف صورتی آن است که غالباً ایمایی جزئی از رنگ بنفش را به نمایش می گذارد.
اگر به دنبال یک سنگ قیمتی جذاب، چشم نواز ، عاشقانه ، زنانه با قیمتی مناسب هستید ، به غیر از کونزیت به سنگ دیگری نگاه نکنید! با طیف رنگهای لطیف صورتی-بنفش ، امروزه کونزیت در بین سنگهای قیمتی و جواهرات بیشتر و بیشتر دیده می شود.
کونزیت جوانترین عضو اسپودومن ها (spodumene) است. کسانی که به علم گوهر شناسی علاقه‌مند هستند ، می دانند که همراه با دیوپسید ، جیدیت و سه نوع سنگ معدنی دیگر ، اسپودومن‌ها گروه پیروکسن را تشکیل می دهند. کلمه پیروکسن از کلمات یونانی pyr (آتش) و xenos (شگفت‌انگیز) گرفته شده است.
به عنوان نوعی اسپودومن، یک سنگ معدنی سیلیکاتی است که در سازندهای سنگ پگماتیت تشکیل می شود که حاصل مذاب یا ماگمایی است که از زیر پوسته زمین به سطح می رسد. این ماگما خنک شده و در همان حال حباب های گازی شکل می گیرند، همچنین درون درزها و ترکهای ایجاد شده ماگما در زمان های متفاوت آنها را همپوشانی کرده و خنک میشود. گازهای موجود در حبابها فرار کرده و شکافهایی را در خود جای می گذارند که مایعات و همچنین سایر ترکهای موجود در سنگ پگماتیت می توانند داخل آنها جمع شوند.کونزیت افغانستان روی ماتریکس
در طی میلیون ها سال مایعات خشک می شوند و کریستال های سیلیکونی را باقی مانده برای پر کردن این شکاف ها رشد (بلورزایی) می کنند. مایع اصلی دارای برخی ناخالصی های معدنی است که به ایجاد سنگ های قیمتی مختلف مانند کونزیت کمک می کند. در مورد كونزیت ، ماده اصلی سیلیس با لیتیوم ، سدیم و آلومینیوم مخلوط شده است تا بلورهای تشکیل شده به همراه کمی منگنز، رنگ صورتی و یاسی – بنفش به خود گیرند.